
Βρέθηκα δηλαδή να την παρακολουθώ χωρίς να ξέρω ούτε ένα τραγούδι της. Αυτό όμως δε με εμπόδισε να την απολαύσω, να περάσω καλά και φυσικά να μη σταματάω πλέον να ακούω τα τραγούδια της.
Δεν έγινε τυχαία μάλλον κάτι σαν μόδα η Μόνικα. Έχει βγάλει ένα πάρα πολύ καλό αγγλόφωνο άλμπουμ, με επιρροές που δε συναντάμε έυκολα, και δεν προωθούνται εύκολα και με μια μπάντα που σε κερδίζει. Όταν βλέπεις μια νεαρή κοπέλα να παίζει επί σκηνής κιθάρα, πιάνο, ακορντεόν και να έχει μαζί της κιθάρες, ντραμς, τρομπέτα, βιολί, βιολοντσέλο, δε μπορεί παρα να δημιουργείται ένα πολύ καλό αποτέλεσμα.

Δεν είμαι το κατάλληλο άτομο να την κρίνω μουσικά. Εγώ απλά ακούω μουσική όσο πιο πολύ μπορώ και μ'αρέσει να ανακαλύπτω συνεχώς αξιόλογα παιδιά που αξίζει να ασχοληθούμε. Και η Μόνικα με κέρδισε και με το παραπάνω.
Εκτός των άλλων, αποδεικνύει ότι η γενιά που έχει μεγαλώσει ως δεύτερη γλώσσα τα αγγλικά δεν τη ξενίζει ένα καθαρά αγγλόφωνο άλμπουμ και μια αγγλόφωνη συναυλία από Ελληνίδα τραγουδίστρια. Ακόμα και τα τραγούδια δεν είναι γραμμένα με την ελληνική σκέψη, αλλά με καθαρά αγγλικούς στίχους, πράγμα που σε κάνει να τα απολαύσεις ακόμα καλύτερα.
Θα μου πείτε ήξεραν όλοι τι έλεγαν οι στίχοι;
Όχι βέβαια.
Αλλά σίγουρα όλοι πέρασαν καλά.
Κι εγώ δεν ήξερα κάποιο τραγούδι και πέρασα καλά.
Όλα λοιπόν είναι σχετικά.
*Επειδή παραασχολήθηκα με τη Eurovision, ως φαν της καλής μουσικής (ναι ακούω και τέτοια, όχι μόνο Rybak και Ρουβά) θα βάζω όσο πιο συχνά μπορώ τραγούδια νέων καλλιτεχνών, περισσότερο ή λιγότερο γνωστών, έτσι σαν απόδειξη ότι η Ελλάδα βγάζει συνεχώς ταλέντα.
Το θέμα είναι να ασχοληθούν αυτοί που πρέπει μαζί τους και να τους δώσουν χώρο να εκφραστούν, και όχι να τους βάλουν στο δικό τους καλούπι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου